Begin 2014 beleefde ik mijn eerste koopzondag in Münster. Daar moet je echt je best voor doen, want zoveel zijn er niet in een jaar. Verkaufsoffener Sonntag heet dat en net als in Nederland gaat Jan en alleman massaal de straat op, de winkels in en komt bepakt en bezakt weer naar huis, de bonnen, Gutscheine van Kerst omzettend in kleding, elektronica en boeken. Münster Marketing duidt de koopzondag aan als een ontspannen zondag-shopping, maar dat beleef ik toch wat anders.
Verkaufsoffener Sonntag, koopzondag: het centrum van Münster kent hiervan 3 in 2014, in januari, mei en november. En naast koopzondagen kent Duitsland ook zondagen dat sommige winkels wel open zijn maar dat je niets kunt kopen. Zeg maar kijkzondagen. Eigenlijk ons Nederlanders niet echt onbekend want het “kijken, kijken, niet kopen” krijgen wij als Nederlandse toerist in Turkije regelmatig te horen.
En dan heb ik het open zijn van de winkels in Nederland op Paas- en Pinkstermaandag nog niet eens genoemd: verkaufsoffene Sonntage op deze heilige feestdagen in Duitsland? Ondenkbaar! De Nederlanders kiezen daar een pragmatische weg: men zit thuis, met kinderen en wil wat doen en men wil wat verkopen … dus shoppen op bijvoorbeeld de meubelboulevard. En hierin weerspiegelt zich een belangrijk Nederlands – Duits cultuurverschil.
En de binnenstad van Münster was vol, druk, mensen shoppend van Galeria en Karstadt naar C&A en P&C, Jack and Jones en Titus. Maar in Münster geen Blokker en geen HEMA. Deze winkels met een soort van “midden-assortiment”, zowel wat betreft aanbod en kwaliteit als prijs, ontbreken hier. Voor die spullen moet je echt zoeken!
Maar wel hebben we sinds korte tijd in Münster Roxel een Action, veel kwantiteit voor lage prijzen. Weer een stukje Nederland in Duitsland, een gevoel van thuis zijn. Helaas was de Action die zondag dicht!
